Yüklem

Yüklem

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Örnekler
  • Ali topu Ayşe'ye attı.
  • Hava bugün çok güzel.

Yüklem; cümlede özne tarafından gerçekleştirilen eylemi, oluşu, hareketi veya bir olguyu ya da yargıyı bildiren sözcük veya sözcük grubu. Özne ile birlikte cümlenin ana öğelerinden biridir. Yüklemler fiil veya isim soylu olabilir:

Fiil cümlelerinde yüklem her zaman bir fiildir:

İsim cümlelerinde yüklem isim soylu bir sözcüktür. İsim soylu sözcükler, ek-fiiller ile yükleme dönüştürülür:

Yüklem öbeği[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğer yüklem tamlamalardan vs. oluşmuş bir sözcük grubuysa buna "yüklem öbeği" denir. Aşağıdaki cümlede yüklem öbeği kalın yazılmıştır:

Yüklemin cümledeki konumu[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkçe, yüklemi cümle sonunda olan bir dildir ancak vurgu amacıyla bazen yüklemin yeri değişebilir:

Cümlede vurgulanmak istenen öge yüklemin hemen önüne getirilir. Aşağıdaki cümlelerde yüklem kalın, vurgulanan öge büyük harflerle yazılmıştır:

Yüklemi sonda olan cümleye kurallı (düz) cümle, yüklemi farklı bir konumda olan cümleye devrik cümle denir. Yüklemi gizli durumda olan cümleye ise eksiltili cümle denir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Sıla Ay. Essays on Turkish Linguistics sf. 232.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Benzer Makaleler