Yoğun tarım

Yoğun tarım

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Merkezi dairesel hareketli sulama
Modern Tavukçuluk

Yoğun tarım ya da intansif tarım, en yüksek verimin alınabileceği şekilde uygulanan tarım metodudur. Modern tarım sistem ve teknikleri kullanılır. Teknik ve bilimsel tüm önlemler alınır[1]. Tarımın eski tekniklerle, yapıldığı ekstansif (yaygın) tarımın tersidir.

Uygulamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yoğun tarımda modern tarımın bütün yöntemleri uygulanarak en yüksek verim alınmaya çalışır. Topraktan potansiyeline bağlı olarak birim alandan en yüksek ürünün alınması, hayvanlardan alınabilecek en yüksek süt ve et miktarının alınmasıdır.

Yoğun tarımda tarımsal mekanizasyon, sulama, ilaçlama, gübreleme, tohum ve hayvan ıslahı, tarımsal işleme tesislerinin varlığı, pazarlama sisteminin kurulmuş olması gerekir. İnsan gücünün yerini makineler almıştır. Tüm bunlar birim alandan alınabilecek verimi yükseltmektedir[1]. Nadas uygulaması en aza indirilir veya kaldırılır. Yılda birden fazla ürün alınır. Dünyada 1960'lı yıllardan sonra yaygınlaşan verim artışına Yeşil Devrim denilmektedir.

Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı ülkelerin buğday verimleri uygulanan tarım yöntemi hakkında bilgi verir. Hektar başına verim; Belçika ve Almanya 3600 kg, Fransa 4500 kg, Hollanda 4800 kg'dır. Oysa aynı verim Türkiye'de 1800–2000 kg, Orta Doğu ve Afrika'da 1000–1200 kg'dır. Aynı durum hayvancılık içinde geçerlidir. Entansif tarımda süt verimi hayvan başına ortalama 6000–8000 kg, et verimi 500–700 kg'ı bulmaktadır[1].

Toprakları kısıtlı, nüfusu fazla olan ülkeler mecburen bu yöntemi uygulamak zorundadır. Eski zamanlardan beri tarımda kullanılan topraklarda entansif tarım yapılmalıdır. Ancak gelişmiş ülkeler yoğun tarım uygulayabilirler. Çünkü modern tarım aletleri, gübreleme, ıslah edilmiş tohum gelişmiş ülkelerin elindedir ve geri kalmış ülkelerin bunlara ulaşmak için sermayeleri yetersizdir. Toprakları geniş, nüfusu düşük olan ülkeler, (Kanada, Avustralya gibi) entansif tarım yerine yaygın tarım (ekstansif) yöntemi uygulayabilirler.

Başlıca tarım yöntemleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c DOĞANAY, Hayati; COŞKUN, Ogün (2015). Tarım Coğrafyası (3 bas.). Ankara: PAGEM AKADEMİ. s. 78. ISBN 9786053643432. 
  2. ^ COŞKUN, Fahri. "TÜRKİYE'DE TARIM" (PDF). eba.gov.tr. 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mart 2020. 

Benzer Makaleler