Ses türemesi

Ses türemesi; Türkçede bir sözcüğe, çeşitli seslerin eklenmesi olayı. Bu sesler çoğunlukla söyleyişi kolaylaştırmak, yeni bir sözcük yaratmak veya anlamı vurgulamak için eklenir.

Ünlü türemesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeşitli ses durumlarından dolayı ünlü artmasına ünlü türemesi denir. Tek heceli bazı sözcükler -cık -cik ekini alınca, sözcük ortasında bir ünlü türer:

• bir-i-cik
• dar-a-cık
• az-ı-cık
• genc-e-cik

Aşağıdaki sözcüklerde ünlü türemesi değil, ünsüz düşmesi olduğuna dikkat edilmelidir:

• minikcik > minicik
• öpüşcük > öpücük

Hece tekrarı ile pekiştirme yapıldığında bazen ünlü türemesi gerçekleşir.

• düpdüz > düpedüz
• sapsağlam > sapasağlam

Ünsüz türemesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ünsüzle biten bazı sözcükler ünlüyle başlayan sözcük veya eklerle birleşince sonlarındaki ünsüzde bir yineleme olur:

• af + etmek > affetmek
• hal + etmek > halletmek
• his + etmek > hissetme
• hak > hakkı,
• sır > sırrı

Kaynaştırma[değiştir | kaynağı değiştir]

Şablon:Ana Kaynaştırma Ünsüzü Ünlü ile başlayan ekin önüne (iki ünlü arasına) "y, ş, s, n" ünsüzlerinin gelmesi durumudur:

• İlgi eki İlgi ve İyelik eki iyelik eklerinden (tamlama eklerinden) önce: anasının kuzusu, pencerenin boyası
• -i,-e hal eklerinden önce: kaleyi, suya, neyi, odayı, Ankara'ya
• Gelecek zaman ekinden önce: okuyacak, ilerleyecek
• Üleştirme ekinden önce: ikişer, altışar
• Sıfat yapım ekinden önce: okuyan, dinleyen

Bazı sözcüklerde iki ünlü art arda gelmediği halde kaynaştırma ünsüzü görülür. Buna "koruyucu ünsüz" denir. Bu duruma daha çok zamirlerde ve "idi" "ile" "imiş" gibi ayrı da yazılabilen sözcüklerde rastlanır.

• onda, bunda, şundan, sevgiyle, lekeliydi, yeniyse, evliymiş