Musa | |
---|---|
Musa yasa tabletlerini tutarken (1624, Guido Reni; Borghese Galerisi) | |
Doğum |
Moşe ben Amram (מֹשֶׁה בן עמרם) y. MÖ 1391–1271 Goşen (Aşağı Mısır), Antik Mısır (günümüzde Mısır Cumhuriyeti) |
Ölüm |
Nibu Dağı, Moab , İsrail Krallığı (günümüzde Batı Ürdün) |
Milliyet | İbrani |
Diğer ad(lar)ı |
|
Etkin yıllar | MÖ 13'üncü yüzyıl |
Evlilik |
Sippora Kuşite kadın[1] |
Çocuk(lar) | |
Ebeveyn(ler) | İmran · Yohebed |
Aile | |
Öğrencileri Yuşa ve Eleazar | |
Musa,[not 1] Hristiyanlık, İslam, ve Bahá’ílik gibi İbrahimî dinlerde önemli bir peygamber, Yahudilikte ise en büyük peygamber[2][3] kabul edilen İbrani din büyüğüdür. Yakup'un on iki oğlundan biri olan Levi'nin soyundan gelir. Tanah'daki anlatıma göre İsrailoğullarının önderi ve kanun koyucusu olmuş Musa, Tanah'ın ilk beş kitabının birleşimi olan Tevrat'ın 'gökten indiricisi' olarak atfedilir.
Rabbânî Yahudilik Musa'nın MÖ 1391–1271 aralığında yaşadığını, tarihçi Hieronymus MÖ 1592, James Ussher ise MÖ 1571 aralığında yaşadığını iddia etmektedir.[4][not 2] Bilim dünyasının ortak fikir birliği Musa benzeri bir figürün yaşamış olma olasılığı göz önünde bulundururken, daha çok efsanevi bir figür olduğu yönündedir.[5][6][7][8] Mısır'dan Çıkış Kitabı'na göre Musa, halkının, yani köleleştirilmiş bir azınlık halk olan İsrailoğullarının nüfuslarının arttığı ve bu nedenle Firavun'un, İsrailoğlullarının Mısır'ın düşmanları ile iş birliği kuracağı endişesini duyduğu bir dönemde doğdu.[9] Firavun, İsrailoğullarının nüfusunu azaltmak için tüm yeni doğan İbrani erkek çocuklarının öldürülmesini emrettiğinde, Musa'nın annesi Yohebed onu gizlice sakladı.
Firavun'un kızı Bithia 'nın, Nil Nehri'nin yakınlarında bulunurken bebek olan Musa'yı bulması ve onu büyütmek istemesiyle Musa, firavun kraliyet ailesiyle birlikte büyüdü. Birgün, Mısırlı bir köle efendisinin bir İbrani'yi dövdüğünü gördü ve yetkilerini kullanarak köle efendisini öldürttü. Halkının bu denli kötü muamele görmesi Musa'yı, halkı ile birlikte Kızıldeniz'den Midian'a kaçmaya iteledi. Orada, Horeb Dağı 'ında, yanan bir çalı içerisinden çıkan Rab'bin Meleği ile karşılaştı ve onunla konuştu.[10]
Yahveh, İsrailoğulları ile Firavun arasında barış yapmak için Musa'yı Mısır'a geri gönderdi. Lisanı daha düzgün olduğunu ve kendisini doğrulamasını sağlaması için[11] Yahveh, Musa'nın ağabeyi Harun'nun da Musa'ya eşlik etmesini emretti.[12] On Bela'dan sonra Musa halkını, İsrailoğullarının Mısır'dan Çıktıkları yerin ötesine götürdü. Ardından Musa'nın On Emir'i aldığı Sina Dağı'na yerleştiler. Yaklaşık 40 yıl bu topraklarda yaşadıktan sonra Musa, Nebo Dağı'nda, Vaatedilmiş Topraklar üzerinde yaşamını yitirdi.
Musa isminin kökeni hakkında çeşitli savlar öne sürülmüştür. Antik Mısır dilindeki mys ("oğlu", "çocuğu") kökünden türemiş olabileceği yüksek olası bir alternatiftir. Thutmose ("Thoth'un çocuğu") veya Ramses ("Ra'nın çocuğu") örneklerinde olduğu gibi teoforik bir isimdir ve kişi isimlerini birleştirildiği şekliyle geçmişte sıklıkla kullanılmıştır. Bu nedenden ötürü Musa isminin önündeki ilâh isminin düşmesi ile oluşabileceği öne sürülmüştür.[13] Abraham Yahuda , Tanah'taki yazımına bakarak ismin "su" veya "tohum" ile "göl, büyük miktarda su" anlamına gelen terimlerin birleştirilmesi ile mw-še sözcüğünden geldiğini öne sürmüş, bu ismin "Nil'in oğlu" manasında kullanıldığını iddia etmiştir.[14]
Musa'nın doğumunun Tanah anlatımı ise Musa isminin firavunun kızının verdiği yönündedir; Firavunun kızı çocuğu evlat edindi ve: "Onu sudan çıkardım" (meşitihu) diyerek adını Musa (Moşe) koydu.[15][16] Bu açıklama genellikle halk etimolojisi olarak sınıflandırılır[17][18] ve Musa'nın Mısırlı kökenlerini gizlemek veya silmek için oluşturulmuş olabileceği düşünülmektedir.[19] Musa'nın ismi, Filon ve Josephus gibi Yahudi tarihçiler tarafından da Mısırca etimolojilere dayandırılmıştır. Filon, Musa isminin Mısırca "su" manasına gelen möu sözcüğünden türediğini belirtmiş, bu ismi Nil'de bulunma hikâyesine bağlamıştır.[20] Josephus ise Antiquitates Iudaicae eserinde, Filon ile aynı görüşü paylaşmış, ancak ismin sonunda yer alan -esês kısmının "kurtarılanlar" anlamına geldiğinden de bahsetmiştir.[16] Thermutis veya Bithiah olarak bilinen Mısırlı Firavun'un kızının nasıl İbranice konuşmuş olabileceği Abraham ibn Ezra ve Hezekiah ben Manoah gibi Orta Çağ Yahudi yorumcuları tarafından da irdelenmiştir.[21][22]
Modern bilimsel fikir birliği, Musa'nın efsanevi bir figür olduğu yönündedir,[5] ancak MÖ 13'üncü yüzyıl civarında Musa benzeri bir figürün yaşamış olabileceği fikri Amerikalı arkeolog William G. Dever tarafından değinilmiştir. Fakat Dever, arkeolojik delillerin var olmadığı da belirtilmiştir.[23] Musa ile Tevrat'daki Çıkış Kitabı ve Tesniye Kitabı bölümlerinde yaşanan olaylar hakkında Antik Mısır kaynaklarında hiç atıf yer almamakta olup, Mısır ve Sina Yarımadası'nda keşfedilmiş arkeolojik deliller, Musa'nın ana figür olduğu hikâyeleri desteklememektedir.[24] Musa'nın doğumu ve büyütülmesi ile ilgili anlatılan öykülerin bir kısmı Akad kralı Sargon, Hint Karna, ve Yunan Oedipus öyküleri ile örtüşür.[25] Sargon'un kökenleri, Akkad kaynaklarında şu şekilde ele alınmıştır:
Başrahibe annem hamile kaldı; beni gizlice doğurdu
Beni bir sepete koydu, bitümle kapağımı kapattı
Beni üstümden yükselen nehre attı.[26]
Musa ile ilgili ilk yazılı kaynak Babil Sürgünü sırasında üretildiği düşünülen metinlerdir.[27] Hollandalı teolog Cornelis Tiele , İbrahimî dinlerdeki Tanrı'nın atasını oluşturan Yahveh'in aslen Midyanlı bir ilâh olduğunu ve İsrailoğullarına Musa vasıtası ile tanıtıldığını öne sürmüştür.[28] Musa'nın yaşamı ile Moav Kralı Meşa'ya atfedilen hikâyeler de paralellik göstermektedir. Meşa, Musa'ya atfedilen hikâyelerde olduğu gibi baskıya karşı direnmiş, kendi halkını İsrail'den çıkmaları için liderlik etmiş (Musa'nın Mısır'dan çıkması gibi) ve ilk doğan oğlu Kir-hareseth'in duvarında öldürülmüştür.[29] Sigmund Freud'a göre Musa, Antik Mısır'da Firavun Akhenaton tarafından oluşturulmuş ve tek tanrıcı ögeler taşıyan Atenizm dinine mensup bir rahiptir ve Yahudilik mistisizmi, bu dinin izlerini taşır. Akhenaton'un Aton için yazdığı düşünülen övgü şiiri ile Mezmurlar bölüm 105 arasında paralel ifadeler bulunur. Erkek çocuklarının sünnet edilmesine de ilk Mısırlılarda rastlanır. Mısırlı araştırmacı Ahmet Osman'a göre ise Musa, Aten'in kendisidir.[30]
Mısır'dan çıkış ile Hyksos'un Firavun I. Ahmose tarafından Mısır'dan arkeolojik olarak kanıtlanan sürgünü arasında benzerlikler vardır. I. Ahmose döneminde, fırtına stelinde anlatılan bir doğal afet meydana geldi. Bu doğal afetin tanımı, Tanah'taki On Belanın tanımını çok andırıyor. Ipuwer Papirüsü bu doğal afetin daha ayrıntılı bir tanımını içerir.[31] Jan Assmann ve Donald B. Redford Mısır'dan çıkışın tarihselliğini savunanlar arasındalardır. Ayrıca, Minos patlaması (Santaroni volkanik patlaması) ile Mısır'dan çıkış ve On Bela arasında bağlantı kuranlar da vardır.[32][33][34]
Yahudilikte Moşe ben Amram (İbranice: מֹשֶׁה בן עמרם, lit. 'Amram'ın oğlu Moşe') veya Moşe Rabbenu (מֹשֶׁה רַבֵּנוּ, lit. 'Moşe Önderimiz'), gelmiş geçmiş tüm peygamberler arasında en önemlisi ve kanun koyucusu olarak kabul edilir.[2][3] Tanah'taki Moşe anlatılarının çoğu Çıkış, Levililer Kitabı, Sayılar, ve Tesniye Kitabı kitaplarından gelir.[35] Bilim insanlarının bir çoğu bu kitapların derlemesinin MÖ 538–332'deki Pers dönemine kadar gittiğini, ancak daha önceki yazılı ve sözlü geleneklere uyuştuğunu düşünmektedir.[36][37]
Yahudi kıyametinde ve Midraş olarak bilinen rabbinik tefsir türünde ve Yahudi sözlü hukuğunun birincil eserleri olan Mişna ve Talmud'da, Moşe hakkında çok sayıda hikâye ve ek-bilgi bulunmaktadır. Ayrıca Yahudi geleneğinde Moşe'ye bir dizi yan isim verilir. Midraş Moşe'yı, çeşitli isimlerle anılan, yedi İbranice İncil kişiliğinden biri olarak tanımlar.[38] Moşe'nın diğer isimleri: Yekutiel (annesinin verdiği), Heber (babasının verdiği), Yered (Miriam'ın verdiği), Avi Zanoah (Harun'un verdiği), Avi Gedor (Kehah'ın verdiği), Avi Soco (süt hemşiresinin verdiği), Şemaiah ben Netanel (Yahudi halkının verdiği).[39] Ayrıca Moşe için Toviah (ilkisimi) ve Levi (aileismi) (Vayikra Rabbah 1:3), Heman,[40] veya Mechoqeiq (kanunî)[41] ve Ehl Gav Ish (Sayılar 12:3) isimlerini de kullanılır.[42] Başka bir tefsirde Moşe, Horeb Dağı'nda, Yanan Çalı arasında İlahi görüşü gördükten sonra Cennetin yedinci katına kadar yükselmiş, hatta Cennet ve Cehennemi canlı canlı ziyaret etmişti.[43]
Hristiyanlıkta Moses prophetam (Latincede "Moses peygamber"), Yeni Ahit'te, Eski Ahit din büyükleri arasında en çok bahsedilen ve peygamber kabul edilen kişidir. Hristiyanlar için Moses, İsa'nın öğretilerinde pekiştirildiği ve açıklandığı şekliyle, genellikle Tanrı'nın yasalarının bir sembolüdür. Yeni Ahit yazarları, İsa'nın misyonunu açıklamak için sık sık İsa'nın sözlerini ve yaptıklarını Moses ile karşılaştırdılar. Örneğin Elçilerin İşleri 7:39–43, 51–53'te altın buzağıya tapan Yahudilerin Moses'i reddetmesi, günümüzde geleneksel Yahudiliğin ve Yahudilerin İsa'yı reddetmesine benzetilir.[44][45]
İsa Mesih'in Son Zaman Azizler Kilisesi üyeleri (halk dilinde Mormonlar olarak adlandırılırlar) genellikle Moses'e diğer Hristiyanların bakış açısı gibi bakarlar. Bununla birlikte Mormonlar, Hristiyan İncili'ndeki Moses anlatımını kabul etmenin yanı sıra, Kutsal Yazılar'ın bir parçası olarak Musa'nın Kitabı 'ndan seçmeleride kabul ederler.[46] Bu kitabın, Moses'e tercüme edilmiş yazıları olduğuna inanılıyor ve Büyük Bedelin İncisi 'nde yer alıyor.[47]
Son Zaman Azizleri, Moses'in ölümünü görmeden cennete götürüldüğüne inanma konusunda da benzersizdir. Ayrıca Joseph Smith ve Oliver Cowdery 3 Nisan 1836'da, Moses'in kendilerine yüceltilmiş, ölümsüz ve fiziksel bir biçimde, Kirtland Tapınağında (Kirtland, Ohio'da) göründüğünü ve onlara, "dünyanın dört bir yanından İsrail'in toplanmasının anahtarlarını ve kuzey ülkesinden kayıp on kabilenin önderliğini" verdiğini idda ettiler.[48]
İslam'da M´ūsā bin ʿImrān (Arapça: ٰمُوسیٰ ابن عمران) veya M´ūsā Alėyhîssalam (موسى عليه السلام), peygamber olarak kabul edilen ve Kur'an'da, Muhammed dahil diğer tüm İslamik peygamberlerden daha çok bahsedilen kişidir.[49][50][51][52][53]
Kur'an'da M´ūsā, tıpkı Muhammed gibi hem peygamber (nebî) hem de elçi (resûl) olarak tanımlanır; ikinci bir tanımlama ise M´ūsā'nın, kavmine ayetler ve kanunlar getiren peygamberlerden biri olduğunu gösterir.[54][55] Hadislerden biri veya Muhammed'in yaşamıyla ilgili geleneksel anlatılar—Müslümanların 5 vakitlik ibadetleri ile sonuçlanan—M´ūsā ile Muhammed arasında, cennette gerçekleşen bir karşılaşmayı anlatır.[56] Huston Smith bu buluşmanın, "Muhammed'in hayatındaki en önemli olaylardan biri" olduğunu söylüyor.[57]
Kur'an'da M´ūsā'dan en az 502 defa bahsedilir; bahseden geçitler arasında 2:49–61, 7:103–60, 10:75–93, 17:101–04, 20:9–97, 26:10–66, 27:7–14, 28:3–46, 40:23–30, 43:46–55, 44:17–31, 79:15–25, ve diğerleri bulunur. İncil'de anlatılan M´ūsā'nın yaşamındaki kilit olayların çoğu, İncil'de bulunmayan Hızır'la karşılaşma hikâyesiyle Kur'an'ın farklı Surelerine dağılmış olarak bulunur.[58]
M´ūsā'nın Kur'an'daki hikâyelerinde, bebekken bir tekneye konulup Nil'in sularına saklaması ve böylece onun tamamen Allah'nın korumasına terk edilmesi, annesi Yokebed'e Allah tarafından emredilmiştir.[58][59] Ancak Kur'an'a göre, Tanah ve İncil'dekinin aksine M´ūsā'yı Nil'in sularında yüzerken Firavun'un kızı değil karısı Asiya bulmuştur. Asiya kocası Firavun'u, hiç daha önce bir çocukla kutsanmadıkları için, M´ūsā'yı oğulları olarak sahiplenmeye ikna etti.[60][61][62] Kur'an'daki başlıca M´ūsā anlatıları; Firavun'a, Allah'ın varlığını ve ilahi mesajlarını kabul ettirmeye çalışmasını,[63] ve İsrailoğullarının kurtuluşuna giden yolda liderlik misyonu yapmasını vurgulamaktadır.[58][64] Kur'an'a göre M´ūsā, İsraillileri Kenan'a girmeye teşvik etti, ancak İsrailliler Kenanlılarla savaşacakları ve bir ihtimal yenilgi yaşayacakları korkusuyla Kenan'a girmek istemediler. Bu gelişme sonucunda M´ūsā, kardeşi Harun ve asi İsrailoğullarının, Mısır'dan ayrılmaları istemeleri için birgün Allah'a yalvararak seslenir. Bu selzerişinden sonra İsrailoğulları M´ūsā'nın dediği her şeye razı olur ve İsrailliler için 40 yıllık göçebe yaşamı başlar.[65] Bazı İslami geleneklerin iddalarına göre M´ūsā, Eriha'daki Makam El-Nabi M´ūsā'ya gömülmüştür.[66]
Musa'nın Parşömenleri (suhuf) (Arapça: صحف موسى), Kur'an'da iki kez bahsedilen eski bir kutsal kitaptır.[67][68] Bunlar, İslam'ın dini yazılarının bir parçasıdır, ancak şimdi bozulduğuna veya kaybolduğuna inanılmaktadır. Bu Kutsal Yazılar, Müslümanlar tarafından Musa'ya verilen ana Kanun kitabı olan Tevrat'a değil, Musa'nın peygamberlik yıllarında aldığı bazı vahiyleri içeren eski bir metne atıfta bulunduğu anlaşılmaktadır. Birçok bilgin "Musa'nın Kitapları"nın (parşömenler) Tevrat'a mı yoksa Musa'nın diğer kutsal yazılarına mı atıfta bulunduğu konusunda spekülasyonlar yapmıştır. Kur'an yorumcusu Abdullah Yusuf Ali bunun İsraillilerin kayıp bir kitabına olası bir referans olabileceğinden bahsederek, İncil'de Numbers 21:14'de atıfta bulunulan apokrif bir kitap olan "The Wars of the Lord" (Rab'bin Savaşları) Kitabı'nı önerir.
Bununla birlikte, Yahudilerin genellikle Tevrat'a Musa'nın Beş Kitabı olarak atıfta bulundukları iyi bilinmektedir. En önemlisi, Tesniye, beşinci kitap, birçok yönden farklıdır ve Tevrat'ın bir incelemesi olan 'Mishneh Tora' olarak anılır. Dini yazıcıların her kitap arasında dört boş satır bırakmasını gerektiren eski bir kılavuz da var. Bu gelenek (Babil Talmud'unda kayıtlıdır, bava batra sf. 13), Muhammed'den yüzlerce yıl önceye dayanmaktadır. Bu nedenle, Kur'an'ın, bilindiği gibi Musa'nın beş tomarına atıfta bulunduğunu varsaymak akla yatkındır.
Orthopolis, MÖ 1596–1533 yılları arasında 63 yıl boyunca 12. Sikyon Kralı olarak hüküm sürdü; Kriasus ise, 1637-1583 arasında 54 yıl boyunca Argos'un 5. Kralı olarak hüküm sürdü."Safrus, Asur'un ondördüncü; Ortopolis, Sikyon'un onikinci; Kriasus, Argos'un beşinci kralı olarak hüküm sürdüğünde Musa, Mısır'da doğdu..."
the overwhelming scholarly consensus today is that Moses is a mythical figureKaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi: "Archaeo" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
Van Seters concluded, 'The quest for the historical Moses is a futile exercise. He now belongs only to legend.'
<ref>
etiketi: "Maciá2" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
<ref>
etiketi; Hays2
isimli refler için metin temin edilmemiş (Bkz: Kaynak gösterme)εἶτα δίδωσιν ὄνομα θεμένη Μωυσῆν ἐτύμως διὰ τὸ ἐκ τοῦ ὕδατος αὐτὸν ἀνελέσθαι· τὸ γὰρ ὕδωρ μῶυ ὀνομάζουσιν Αἰγύπτιοι |
"Since he had been taken up from the water, the princess gave him a name derived from this, and called him Moses, for Möu is the Egyptian word for water." |
—Philo of Alexandria, De Vita Mosis, I:4:17. | —Colson, F. H., trans. 1935. On Abraham. On Joseph. On Moses, (Loeb Classical Library 289). Cambridge, MA: Harvard University Press. pp. 284–85. |
'Bana ailemden birini yardımcı yap,'
Andolsun biz Musa'ya Kitab'ı(Tevrat'ı) verdik, kardeşi Harun'u da ona yardımcı yaptık.
Rahmetimizin bir sonucu olarak ona kardeşi Harun'u bir peygamber olarak armağan ettik.