Konuşma (film)
| Konuşma | |
|---|---|
| The Conversation | |
 "Konuşma" (The Conversation) filminin özgün sinema afişi | |
| Yönetmen | Francis Ford Coppola |
| Yapımcı | Francis Ford Coppola |
| Senarist | Francis Ford Coppola |
| Oyuncular |
Gene Hackman John Cazale Frederic Forrest |
| Müzik | David Shire |
| Görüntü yönetmeni | Bill Butler |
| Kurgu | Richard Chew |
| Stüdyo |
American Zoetrope Paramount Pictures The Coppola Company |
| Dağıtıcı | Paramount Pictures |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Gerilim,suç,dram |
| Renk | Renkli (Technicolor) |
| Yapım yılı | 1974 |
| Çıkış tarih(ler)i |
7 Nisan 1974 Mayıs 1974 Cannes |
| Süre | 113 dakika |
| Ülke |
 ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | 1,6 Milyon $ |
| Diğer adları |
Konuşma (Türkiye) Conversation secrète (Fransa) La Conversazione (İtalya) La Conversación (İspanya) Der Dialog (Almanya) |
Konuşma (İngilizce özgün adı: The Conversation), 1974, ABD yapımı psikolojik gerilim filmi.
Filmin yönetmeni ve yapımcısı olan Francis Ford Coppola, aynı zamanda filmin senaryosunu da yazmıştır. Filmin önemli rollerinde Gene Hackman, John Cazale, Allen Garfield ve Frederic Forrest oynamışlardır. Aynı yıl Cannes Film Festivali'nin büyük ödülü olan Altın Palmiye bu filme verilmişti.
Konuşma, 1995 yılında Kongre Kütüphanesi tarafından "kültürel, tarihi ve estetik olarak önemli" filmler arasına seçilerek ABD Ulusal Film Arşivi'nde muhafaza edilmesine karar verilmiştir.[1]
Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]
Harry Caul (Gene Hackman) çok gelişmiş elektronik aletler kullanarak dinleme ve izleme yapma konusunda uzman bir özel dedektiftir. Sahibi olduğu özel dedektiflik bürosuna başvuran müşterilerinin istediği kişileri izleyip seslerini banda almaktadır. Paranoid ve ketum bir kişiliğe sahip Caul'e başvuran bir iş adamı, dedektiften genç bir erkek ve kadını izlemesini ister. Caul genç çifti izlerken kaydettiği konuşmalardan etkilenir ve artık olaya sadece bir "iş" olarak bakmaz.
Oyuncu kadrosu[değiştir | kaynağı değiştir]
Gene Hackman filmin bir sahnesinde.
| Oyuncu | Rolü |
|---|---|
| Gene Hackman | Harry Caul |
| John Cazale | Stan |
| Allen Garfield | William P. 'Bernie' Moran |
| Frederic Forrest | Mark |
| Cindy Williams | Ann |
| Michael Higgins | Paul |
| Elizabeth MacRae | Meredith |
| Teri Garr | Amy Fredericks |
| Harrison Ford | Martin Stett |
| Mark Wheeler | Resepsiyon görevlisi |
| Robert Shields | Pandomimci |
| Phoebe Alexander | Lurleen |
| Robert Duvall | Yönetmen |
Film hakkında notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Her ne kadar filmin senaryosu 1960'ların ortalarında yazılmış da olsa, film 1972 yılında patlak veren Watergate skandalı ile tam örtüşmüştü.Bu nedenle basında Francis Ford Coppola 'nın filmi Watergate skandalından esinlenerek çektiği şeklinde yorumlar çıkmıştı.
- 1972 yılındaki Watergate dinleme skandalı başkan Nixon 'ın istifası ve Cumhuriyetçi Parti 'nin seçimleri kaybetmesi ile sonuçlanmıştı.Bu filmdekine benzer bir şekilde rakip parti olan Demokrat Parti 'nin seçim merkezi olan "Watergate Binası"na dinleme cihazları yerleştiren beş kişinin yakalanması ile skandal patlak vermişti.Bu skandala bulaşan başsavcı dahil 25 kişi hapis cezaları alırken,skandalı ortaya çıkaran gazeteciler Pulitzer ödülü kazanmışlardı.
- Coppola'nın Baba (The Godfather (1972)) ve Baba II (The Godfather Part II (1974)) arasında kalan boşlukta yaptığı bu film Michelangelo Antonioni 'nin klasik sanat şaheseri olan Cinayeti Gördüm (Blow-Up (1966)) 'e yaptığı bir saygı duruşudur.[2]"The Conversation"daki ses ögesi "Blow-Up"taki fotoğraf ögesinin karşılığıdır.
- David Shire filmin özgün müziğini filmden daha önce bestelemişti.Çekimler sırasında oyuncuları filmin havasına sokabilmek için bu müzik dinletiliyordu[3]
- Filmde Harrison Ford 'un da küçük bir rolü var.Henüz şimdiki şöhretine kavuşmamış olan Ford o zamana kadar TV dizilerinde ve sinemada küçük rollerde görünüyordu.
- Robert Duvall 'in de filmde küçük bir rolü var.Duvall Coppola'nın tüm "Baba" filmlerinde oynamıştı.
Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]
- Çeşitli yarışma ve festivallerde filme 10 ödül verilmiş,11 defa da ödüle aday gösterilmişti.
Aldığı Ödüller:
- 1974 Cannes Film Festivali...Altın Palmiye (En iyi film)...Francis Ford Coppola
- 1974 Cannes Film Festivali...Jüri özel ödülü...Francis Ford Coppola
- 1975 BAFTA - En İyi Kurgu Ödülü - Walter Murch , Richard Chew
- 1975 BAFTA - En İyi Ses Kuşağı - Art Rochester , Nathan Boxer , Michael Evje,Walter Murch
- 1974 Ulusal Eleştirmenler Ödülü - En İyi Aktör - Gene Hackman
- 1974 Ulusal Eleştirmenler Ödülü - En İyi Film - Francis Ford Coppola
- 1974 Ulusal Eleştirmenler Ödülü - En İyi Yönetmen - Francis Ford Coppola
- 1975 Kansas City Film Eleştirmenleri Ödülü - En İyi Film - Francis Ford Coppola
- 1975 Kansas City Film Eleştirmenleri Ödülü - En İyi Yönetmen - Francis Ford Coppola
Adaylıklar:
- 1975 Oscar - En İyi Film Akademi Ödülü - Francis Ford Coppola
- 1975 Oscar - En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü - Francis Ford Coppola
- 1975 Oscar - En İyi Ses Ödülü - Walter Murch , Art Rochester
Filmin Müziği[değiştir | kaynağı değiştir]
- Filmin müziğini David Shire yapmıştır ve çekimlerden önce tamamlamıştır.
- Filmde kullanılan diğer müzik parçaları şunlardır;
- "Sophisticated Lady" - Beste Duke Ellington,Sözler Irving Mills ve Mitchell Parish
- "Bill Bailey Won't You Please Come Home" - Hughie Cannon
- "When the Red Red Robin Comes Bob Bob Bobbin' Along" - Harry M. Woods
- "When I Take My Sugar To Tea" - Beste Sammy Fain , Sözler Irving Kahal & Pierre Norman
- "To Each His Own" - Beste Jay Livingston , Sözler Ray Evans
- "Out of Nowhere" - Beste Johnny Green , Sözler Edward Heyman
- "I Remember You" - Beste Victor Schertzinger , Sözler Johnny Mercer
- "Take Five" - Paul Desmond
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "National Film Registry" (İngilizce). en.wikipedia.org. 14 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2009.
- ^ [1] Allmovie sayfası
- ^ [2] IMDb trivia sayvası
