Heinrich Himmler

Heinrich Himmler
1942'de Himmler
Reichsführer-SS
Görev süresi 6 Ocak 1929 - 29 Nisan 1945
Lider	Adolf Hitler
Yerine geldiği	Erhard Heiden
Yerine gelen	Karl Hanke
Reich İçişleri Bakanlığı Alman Polisi Şefi
Görev süresi 17 Haziran 1936 - 29 Nisan 1945
Lider	Adolf Hitler
Yerine geldiği	Yeni makam
Yerine gelen	Karl Hanke
Alman Milletinin Güçlendirilmesinden Sorumlu Reich Komiseri
Görev süresi 7 Ekim 1939 - 29 Nisan 1945
Lider	Adolf Hitler
Yerine geldiği	Yeni makam
Yerine gelen	Makam kaldırıldı
Reich Güvenlik Baş Dairesi Direktörü Geçici
Görev süresi 4 Haziran 1942 - 30 Ocak 1943
Lider	Adolf Hitler
Yerine geldiği	Reinhard Heydrich
Yerine gelen	Ernst Kaltenbrunner
Reich İçişleri Bakanı
Görev süresi 24 Ağustos 1943 - 29 Nisan 1945
Lider	Adolf Hitler
Yerine geldiği	Wilhelm Frick
Yerine gelen	Wilhelm Stuckart
Kişisel bilgiler
Doğum	Heinrich Luitpold Himmler 7 Ekim 1900(1900-10-07) Münih, Bavyera Krallığı, Alman İmparatorluğu
Ölüm	23 Mayıs 1945 (44 yaşında) Lüneburg, İşgal Almanyası
Partisi	Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (NSDAP)
Evlilik(ler)	Margarete Boden (e. 1928)
İlişkiler	Gebhard Ludwig Himmler (büyük kardeşi) Ernst Hermann Himmler (küçük kardeşi)
Çocuk(lar)	Gudrun (d. 8 Ağustos 1929, Münih) Helge (d. 15 Şubat 1942) Nanette Dorothea (d. 20 Temmuz 1944, Berchtesgaden)
Bitirdiği okul	Münih Teknik Üniversitesi
Mesleği	Tarım danışmanı
Dini	Neopagan
Ödülleri
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918'e kadar)  Weimar Cumhuriyeti (1933'e kadar)  Nazi Almanyası
Branşı	Waffen-SS
Hizmet yılları	1917-1918 1929-1945
Rütbesi	Fahnenjunker Reichsführer-SS
Birimi	11. Bavyera Piyade Alayı
Çatışma/savaşları	II. Dünya Savaşı

Heinrich Luitpold Himmler (7 Ekim 1900, Münih - 23 Mayıs 1945, Lüneburg), Alman politikacı ve asker. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisinin (NSDAP) liderlerindendi ve 1929-1945 arasında Schutzstaffel'in (SS) başkomutanlığını yapmıştı. Üçüncü Reich'ın önde gelen devlet adamlarından biriydi

I. Dünya Savaşı'nda yedek bir taburda yer alsa da savaşta aktif bir rol almadı. Üniversitede ziraat okudu; Nazi Partisi'ne 1923 yılında, SS'yede 1925 tarihinde katıldı. 1929'da Adolf Hitler tarafından Reichsführer-SS'e atanmıştır. Gelecek 16 yılda, SS'yi 290 kişilik bir taburdan milyonluk bir paramiliter gruba dönüştürmüştür. Nazi toplanma kamplarını kurup ve yönetmiştir.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

7 Ekim 1900'de Bavyeralı bir öğretmenin oğlu olarak Münih'te doğdu. 1919-1922 yılları arasında Münih Teknik Üniversitesinde ziraat eğitimi aldı. 1923'teki Birahane Darbesi'nde yer aldı. 1925'te Nasyonal sosyalistler'in güvenlik teşkilatı SS'e (Schutzstaffel) katıldı. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'ne katılmadan önce ziraat fakültesinde kümes hayvancılığı üzerine eğitimini sürdürmekteydi. 1929'da ise SS'in başına getirilmişti. Hitler onu SS başkanı olarak atadı. SS’te o zamanlar 300’e yakın kişi vardı ve bu kişiler Hitler’in korumalarıydı. SS mevcudunu 1933’e kadar 50.000 kişiye çıkardı. 30 Ocak 1933'te Nasyonal sosyalistler'in iktidara gelmesiyle, Alman Polisi'nin SS kontrolüne geçmesini sağladı. Daha sonraları sıkı bir güvenlik ağı oluşturarak Nasyonal sosyalizm karşıtı birçok kişiyi yok etti ve Yahudiler ile Çingenelerin imhasını yönetti. 1936’da, Almanya’daki polis gücünü arttırdı ve 7 Haziran’da Alman Polisi'nin başı oldu. Onun kontrolündeki bütün polis organları sayesinde, özellikle Gestapo (gizli halk polisi) sayesinde gücü sınırsızdı. Diğer sorumluluklarına ek olarak, güvenlik servislerinden (Sicherheitsdienst) ve toplama kamplarından da sorumluydu.

II. Dünya Savaşı’nın patlak verdiği dönemlerde Himmler’in Yahudi "avlamak" amacıyla kurulan Einsatzgruppen adlı birlikleri, Polonya sınırında Hitler’in isteğini yerine getirmek için bekliyorlardı. İkinci Dünya Savaşı yıllarında Doğu Avrupa'da kurduğu toplama kamplarında Yahudilerin ve rejime karşı olanların imhasını gerçekleştirdi. Savaşın devamında Himmler sayesinde alınan ve kazanılan başarılar sayesinde 1943'te Wilhelm Frick'in yerine İçişleri Bakanlığı'na getirildi. 20 Temmuz 1944'te Hitler'e karşı düzenlenen başarısız suikastten sonra SS Teşkilatı'nın yanı sıra ülkedeki bütün güvenlik güçleri üzerinde denetim kurdu. 24 Ocak 1945'te Hitler, Himmler'i sırf kendine olan sadakatinden dolayı Sovyet taarruzunu durdurabileceğini düşünerek Vistül Ordular Grubu Komutanlığı'na getirdi.

Başından beri Hitler’in en sadık adamlarından olmuştu. Hitler onu "der treue Heinrich" (Sadık Heinrich) diye çağırırdı. Hitler’in; Yahudileri ortadan kaldırma fikri ortaya gelince, bunu Himmler kabul etti mi, yoksa buna başka bir çözüm mü buldu? Yahudileri kendilerinden ayırmanın başka bir çözümü yok muydu? İşte Hitler’in yaptığı da buydu. Tam tarih bilinmese de Himmler’in verilen emri kabul ettiği bilinmektedir. İlginçtir ki Himmler bazı konuşmalarında antisemitist olmadığını söylemektedir.

Müttefik Devletler tarafından ele geçirilen belgelere göre, verilen bütün emirleri büyük bir istekle yerine getirmiştir. İlk kurbanlar Einsatzgruppen tarafından vurularak öldürülüyordu. Ama daha etkili bir metot bulunmalıydı. Bu metot, ölümleri hızlandırmalı ve SS birliklerinin Yahudileri öldürmekten kaynaklanan psikolojik çöküşlerini engellemeliydi. Karar, Polonya'daki tüm gaz odalarında Zyklon-B adlı zehirli bir gaz (hidrosiyanik asit ve karbonmonoksit) kullanılması yönündeydi. Nihai Çözüm olarak adlandırılan bu eylem planı sonucunda, 6 milyon Yahudi (Holokost) kesin bir sonla Avrupa'dan silinmek amacıyla öldürülmüştür.

SS'deki yükselişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ocak 1929'da SS komutanı Erhard Heiden'in istifası üzerine Himmler, Hitler'in onayıyla Reichsführer-SS'in liderlik pozisyonunu üstlendi; hala propaganda merkezindeki görevlerini sürdürdü. İlk sorumluluklarından biri, SS katılımcılarını Eylül ayında Nürnberg Rallisinde organize etmekti. Önümüzdeki yıl Himmler, SS'i yaklaşık 290 kişilik bir kuvvetten yaklaşık 3.000'e çıkardı. 1930'a gelindiğinde Himmler, Hitler'i SS'i ayrı bir organizasyon olarak yönetmeye ikna etmişti, ancak yine de resmi olarak hala SA'ya bağlıydı.

NSDAP, siyasi güç kazanmak için Büyük Buhran sırasındaki ekonomik krizden yararlandı. Weimar Cumhuriyeti'nin koalisyon hükümeti ekonomiyi iyileştiremedi. Adolf Hitler, ekonomik zorluklar için günah keçilerini –özellikle Yahudileri- suçlamak da dahil olmak üzere popülist söylemi kullandı. Himmler, Eylül 1930'da ilk olarak Reichstag'ın milletvekili seçildi.1932 seçimlerinde Naziler, Reichstag'da oyların yüzde 37,3'ünü ve 230 sandalye kazandı. Hitler, 30 Ocak 1933'te cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg tarafından Nazileri ve Alman Ulusal Halk Partisi'nden oluşan kısa süreli bir koalisyonun başkanlığına Almanya Başbakanı olarak atandı. Yeni kabine başlangıçta NSDAP'nin yalnızca üç üyesinden oluşuyordu: Hitler, Hermann Göring, ve Prusya İçişleri Bakanı ve Reich İçişleri Bakanı olarak Wilhelm Frick. Bir aydan kısa bir süre sonra Reichstag binası ateşe verildi. Hitler, bu olaydan yararlandı ve von Hindenburg'u, temel hakları askıya alan ve duruşmasız tutuklamaya izin veren Reichstag Yangın Kararnamesi'ni imzalamaya zorladı. Reichstag tarafından 1933'te kabul edilen Etkinleştirme Yasası, Kabine'ye - pratikte Hitler'e - tam yasama yetkisi verdi ve ülke fiili bir diktatörlük haline geldi. 1 Ağustos 1934'te Hitler'in kabinesi, von Hindenburg'un ölümü üzerine başkanlık makamının kaldırılacağını ve yetkilerinin şansölyeninkilerle birleştirileceğini öngören bir yasayı kabul etti. Von Hindenburg ertesi sabah öldü ve Hitler, Führer und Reichskanzler (lider ve şansölye) adı altında hem devlet başkanı hem de hükümet başkanı oldu.

Himmler 1931'de Reinhard Heydrich'i 1932'de Sicherheitsdienst (SD: Güvenlik Hizmeti) olarak değiştirilen yeni Ic Service'in (istihbarat servisi) şefine atadı. Daha sonra Heydrich'i resmen yardımcılığına atadı. İki adam arasında iyi bir çalışma ilişkisi ve karşılıklı saygı vardı. 1933'te SS'i SA kontrolünden çıkarmaya başladılar. İçişleri Bakanı Frick ile birlikte, birleşik bir Alman polis gücü yaratmayı umuyorlardı. Mart 1933'te, Bavyera Reich Valisi Franz Ritter von Epp, Himmler'i Münih Polisinin şefi olarak atadı. Himmler, Heydrich IV. Departman'ın siyasi polis komutanı olarak atandı. Yakında Göring sadece Prusya'yı kontrol etti. 1 Ocak 1933'ten itibaren geçerli olmak üzere Hitler, Himmler'i üst düzey SA komutanlarına eşit olan SS-Obergruppenführer rütbesine terfi etti. 2 Haziran'da Himmler, diğer iki Nazi paramiliter örgütünün, SA ve Hitler Gençliğinin başkanları ile birlikte, Nazi Partisi'nin ikinci en yüksek siyasi rütbesi olan Reichsleiter seçildi. 10 Temmuz'da Prusya Devlet Konsey Üyesi seçildi.

Himmler ayrıca SS Irk ve Yerleşim Merkez Ofisini (Rasse- und Siedlungshauptamt veya RuSHA) kurdu. Darré'yi SS-Gruppenführer rütbesiyle ilk şefi olarak atadı. Bakanlık, ırksal politikalar uyguladı ve SS üyeliğinin "ırksal bütünlüğünü" izledi. SS adamları ırksal geçmişleri için dikkatlice incelendi. 31 Aralık 1931'de Himmler, evlenmek isteyen SS erkeklerinin her iki ailenin de 1800'lü Aryan kökenli olduğunu kanıtlayan aile ağaçları üretmesini gerektiren "evlilik emrini" uygulamaya koydu. Irk soruşturması sırasında her iki soy ağacında da Ari olmayan atalar bulunursa, ilgili kişi SS'den çıkarıldı. Her adama, genetik geçmişini detaylandıran bir soy kütüğü olan Sippenbuch verildi. Himmler, her bir SS evliliğinin en az dört çocuk üretmesini ve böylece genetik olarak üstün potansiyel SS üyelerinden oluşan bir havuz oluşturmasını bekliyordu. Program hayal kırıklığı yaratan sonuçlar aldı; SS erkeklerinin yüzde 40'ından azı evlendi ve her biri yaklaşık bir çocuk doğurdu.

Mart 1933'te, Nazilerin iktidara gelmesinden üç aydan kısa bir süre sonra Himmler, Dachau'da ilk resmi toplama kampını kurdu. Hitler, buranın başka bir hapishane veya gözaltı kampı olmasını istemediğini belirtmişti. Himmler, Haziran 1933'te kampı yönetmesi için hüküm giymiş bir suçlu ve ateşli bir Nazi olan Theodor Eicke'yi atadı. Eicke, Almanya genelinde gelecekteki kamplar için bir model olarak kullanılan bir sistem tasarladı. Özellikleri arasında kurbanların dış dünyadan izole edilmesi, ayrıntılı yoklama çağrıları ve iş ayrıntıları, tam itaat için güç kullanımı ve infazlar ve gardiyanlar için katı bir disiplin kodu yer alıyordu. Hem mahkumlar hem de gardiyanlar için üniformalar çıkarıldı; muhafızların üniformalarının yakalarında özel bir Totenkopf amblemi vardı. Himmler, 1934'ün sonunda SS'nin himayesi altındaki kampların kontrolünü ele geçirerek ayrı bir bölüm olan SS-Totenkopfverbände'yi oluşturdu.

Başlangıçta kamplarda siyasi muhalifler vardı; Zamanla, Alman toplumunun istenmeyen üyeleri - suçlular, serseriler, sapkınlar - kamplara da yerleştirildi. Himmler, 1936'da "Anti-Bolşevist Mücadele Örgütü Olarak SS" broşüründe SS'nin "Yahudi-Bolşevik insan altı devrimine" karşı savaşacağını yazdı. Aralık 1937'de yayınlanan bir Hitler kararnamesi, rejim tarafından toplumun istenmeyen bir üyesi olarak kabul edilen herhangi birinin hapsedilmesine izin verdi. Buna Yahudiler, Çingeneler, komünistler ve Naziler tarafından Untermensch (alt-insan) olarak kabul edilen diğer herhangi bir kültürel, ırksal, politik veya dini bağlılığı olan kişiler dahildir. Böylece kamplar sosyal ve ırksal mühendislik için bir mekanizma haline geldi. 1939 sonbaharında II.Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle birlikte, yaklaşık 27.000 tutuklu barındıran altı kamp vardı.

II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler ve ordu komutanları 1939'da Polonya'nın işgali için bahane istediğinde Himmler, Heydrich ve Heinrich Müller, Himmler Operasyonu kod adlı sahte bir bayrak projesini planladılar ve gerçekleştirdiler. Polonya üniforması giymiş Alman askerleri, yanıltıcı bir şekilde Almanya'ya karşı Polonya saldırganlığını öne süren sınır çatışmalarını başlattı. Olaylar daha sonra Nazi propagandasında, II. Dünya Savaşı'nın açılış olayı olan Polonya'nın işgalini haklı çıkarmak için kullanıldı. Polonya'ya karşı savaşın başında Hitler, Yahudiler ve etnik Polonyalılar da dahil olmak üzere Polonyalı sivillerin öldürülmesine izin verdi. Einsatzgruppen (SS görev kuvvetleri), başlangıçta Heydrich tarafından, II. Dünya Savaşı'ndan önce Almanya tarafından ele geçirilen bölgelerde hükümet belgelerini ve ofislerini güvence altına almak için oluşturulmuştu. Hitler tarafından yetkilendirilen ve Himmler ve Heydrich'in yönetimindeki Einsatzgruppen birimleri - şimdi ölüm mangaları olarak değiştirildi - Heer'i (ordu) Polonya'ya kadar takip ettiler ve 1939'un sonunda 65.000 aydın ve diğer sivili öldürdüler. Milisler ve Heer birimleri de bu cinayetlere katıldı. Himmler'in RSHA aracılığıyla verdiği emirlere göre, bu ekiplere Yahudileri ve diğerlerini gettolara ve toplama kamplarına yerleştirmek için toplama görevi de verildi.

Almanya daha sonra Danimarka ve Norveç'i, Hollanda'yı ve Fransa'yı işgal etti ve Birleşik Krallık'ın planlanan işgali olan Denizaslanı Operasyonu'na hazırlık olarak Büyük Britanya'yı bombalamaya başladı. 21 Haziran 1941'de, Sovyetler Birliği'nin işgalinden bir gün önce Himmler, Generalplan Ost'un (Doğu için Genel Plan) hazırlanmasını görevlendirdi; plan Temmuz 1942'de tamamlandı. Baltık Devletleri, Polonya, Batı Ukrayna ve Beyaz Rusya'nın on milyon Alman vatandaşı tarafından fethedilmesi ve yeniden yerleştirilmesi çağrısında bulundu. Şu anki sakinler - yaklaşık 31 milyon kişi - daha doğuya atılacak, aç bırakılacak ya da zorunlu çalıştırma için kullanılacak. Plan, Almanya sınırını doğuya bin kilometre (620 mil) uzatacaktı. Himmler, 67 milyar Reichsmarka mal olan planı tamamlamanın yirmi ila otuz yıl alacağını tahmin ediyordu. Himmler açıkça şunları söyledi: "Bu bir varoluş sorunudur, bu nedenle, 20-30 milyon Slav ve Yahudinin askeri eylemler ve gıda tedariki krizleri nedeniyle yok olacağı, acımasız şiddette ırksal bir mücadele olacaktır."

Himmler, doğudaki savaşın eski Avrupa'nın geleneksel değerlerini "Tanrısız Bolşevik ordularından" savunmak için yapılan bir pan-Avrupa haçlı seferi olduğunu ilan etti. Askerler için Wehrmacht ile sürekli mücadele eden Himmler, bu sorunu Balkanlar ve Doğu Avrupa'dan alınan Cermen halk gruplarından oluşan Waffen-SS birimlerinin oluşturulmasıyla çözdü. Kuzey ve batı Avrupa, Hollanda, Norveç, Belçika, Danimarka ve Finlandiya'da Germen olarak kabul edilen halklar arasında eşit derecede hayati önem taşıyan kişilerdi. İspanya ve İtalya da Waffen-SS birimleri için asker sağladı. Batı ülkeleri arasında, gönüllü sayısı Hollanda'dan 25.000'den İsveç ve İsviçre'den 300'e kadar değişiyordu. Doğudan, en fazla erkek Litvanya'dan (50.000), en düşük erkek ise Bulgaristan'dan (600) geldi. 1943'ten sonra doğudan çoğu erkek askere alındı. Doğu Waffen-SS birimlerinin performansı bir bütün olarak alt standarttı.

1941'in sonlarında Hitler, Reinhard Heydrich'i yeni kurulan Bohemya ve Moravya Protektorası'nın Reich Koruyucu Vekili olarak seçti. Heydrich, birçoğunu toplama kamplarına göndererek Çekleri ırksal olarak sınıflandırmaya başladı. Bir şişme direnişinin üyeleri vurularak Heydrich'e "Prag Kasabı" lakabı verildi. Bu atama Himmler ve Heydrich arasındaki işbirliğini güçlendirdi ve Himmler, bir eyalet üzerinde SS kontrolüne sahip olmaktan gurur duyuyordu. Hitler'e doğrudan erişime sahip olmasına rağmen, Heydrich'in Himmler'e olan sadakati sağlam kaldı.

Himmler, Hitler'in onayıyla, Sovyetler Birliği'nin planlanan işgali öncesinde Einsatzgruppen'i yeniden kurdu. Mart 1941'de Hitler, ordu liderlerine seslendi ve Sovyet İmparatorluğu'nu parçalama ve Bolşevik entelijansiyayı ve liderliği yok etme niyetini ayrıntılarıyla anlattı. Özel Direktifi, "Özel Alanlarda Yönerge No. 21 (Barbarossa Harekatı)" başlıklı özel direktif, "Ordunun harekat alanında, Reichsführer-SS'e sırayla Führer'in emriyle özel görevler verildi. Siyasi yönetimi hazırlamak için. Bu görevler, iki karşıt siyasi sistemin yaklaşan nihai mücadelesinden kaynaklanmaktadır. Bu görevler çerçevesinde, Reichsführer-SS bağımsız olarak ve kendi sorumluluğunda hareket eder. "Hitler böylelikle iç sürtüşmeyi önlemeyi amaçlamaktadır. 1939'da Polonya'da, birkaç Alman Ordusu generalinin, işledikleri cinayetler nedeniyle Einsatzgruppen liderlerini yargılamaya çağırdığı zamanki gibi.

Ordunun Sovyetler Birliği'ne girmesinin ardından, Einsatzgruppen, Yahudileri ve Nazi devleti tarafından istenmeyen görülen diğer kişileri toplayıp öldürdü. Hitler'e sık sık raporlar gönderildi. Ek olarak, 2,8 milyon Sovyet savaş esiri, 1941-42'nin yalnızca sekiz ayında açlıktan, kötü muameleden veya infazlardan öldü. Savaş sırasında 500.000 kadar Sovyet savaş esiri öldü ya da Nazi toplama kamplarında idam edildi; çoğu vuruldu veya gaz verildi. Himmler'in emriyle 1941'in başlarında, mahkumların zorunlu çalışmaya tabi tutulduğu on toplama kampı inşa edildi. Almanya'nın her yerinden ve işgal altındaki topraklardan Yahudiler kamplara sürüldü veya gettolara kapatıldı.

Holokost, ırksal politika ve öjeni[değiştir | kaynağı değiştir]

Irksal olarak aşağı olan insanların yaşama hakları olmadığı fikri de dahil olmak üzere Nazi ırksal politikaları, partinin ilk günlerine kadar uzanıyor; Hitler bunu Mein Kampf'ta tartışıyor. Aralık 1941'de Almanya'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne savaş ilan ettiği sırada, Hitler nihayet Avrupa Yahudilerinin "yok edilmesi" gerektiğine karar verdi. Heydrich, 20 Ocak 1942'de Berlin'in bir banliyösü olan Wannsee'de bir toplantı ayarladı. Üst düzey Nazi yetkililerinin katıldığı, "Yahudi sorununa nihai çözüm" planlarının ana hatlarını çizmek için kullanıldı. Heydrich, çalışabilen Yahudilerin ölümüne nasıl çalıştırılacağını detaylandırdı; çalışamayanlar düpedüz öldürülecektir. Heydrich öldürülen Yahudi sayısını 11 milyon olarak hesapladı ve katılımcılara Hitler'in Himmler'i plandan sorumlu tuttuğunu söyledi.

Haziran 1942'de Heydrich, Çekoslovakya'nın sürgün ordusunun üyeleri Jozef Gabčík ve Jan Kubiš tarafından yönetilen Anthropoid Operasyonu'nda Prag'da öldürüldü. Her iki adam da Heydrich'i öldürme görevi için İngiliz Özel Harekat İdaresi tarafından eğitilmişti. İki cenaze töreni sırasında, baş yas tutan Himmler, Heydrich'in iki küçük oğlunun sorumluluğunu üstlendi ve Berlin'de methiye yaptı. 9 Haziran'da, Himmler ve Karl Hermann Frank ile yapılan tartışmalardan sonra Hitler, Heydrich'in ölümü için acımasız misillemeler emrini verdi. 13.000'den fazla insan tutuklandı ve Lidice köyü yerle bir edildi; erkek sakinleri ve Ležáky köyündeki tüm yetişkinler öldürüldü. En az 1.300 kişi idam mangaları tarafından idam edildi. Himmler, RSHA'nın liderliğini devraldı ve Heydrich'in onuruna verilen Aktion Reinhard'da (Reinhard Operasyonu) Yahudilerin öldürülme hızını artırdı. Aktion Reinhard kamplarının - üç imha kampı - Bełżec, Sobibór ve Treblinka'da inşa edilmesini emretti.

Başlangıçta kurbanlar gaz araçlarıyla veya kurşuna dizilerek öldürüldü, ancak bu yöntemlerin bu ölçekte bir operasyon için pratik olmadığı ortaya çıktı. Ağustos 1941'de Himmler, Minsk'te 100 Yahudinin vurulmasına katıldı. Deneyimden mide bulandıran ve sarsılan bu tür eylemlerin SS askerlerinin akıl sağlığı üzerindeki etkisinden endişe duyuyordu. Alternatif öldürme yöntemlerinin bulunması gerektiğine karar verdi. Onun emriyle, 1942'nin başlarında Auschwitz'deki kamp, ​​kurbanların Zyklon B pestisit kullanılarak öldürüldüğü gaz odalarının eklenmesi de dahil olmak üzere büyük ölçüde genişletildi. Himmler, 17 ve 18 Temmuz 1942'de kampı bizzat ziyaret etti. Bunker 2'deki gaz odasını kullanarak bir toplu katliamın gösterisini yaptı ve yakındaki Monowitz kasabasında inşa edilmekte olan yeni IG Farben fabrikasının şantiyesini gezdi. Savaşın sonunda, Nazi rejimi tarafından en az 5.5 milyon Yahudi öldürüldü;çoğu tahmin 6 milyona yaklaşmaktadır Himmler, 1943'ün başlarında Sobibór'daki kampı ziyaret etti ve o zamana kadar sadece o yerde 250.000 kişi öldürüldü. Bir gaz olayına tanık olduktan sonra 28 kişiye terfi etti ve kampın harekatının durdurulmasını emretti. Ekim ayında meydana gelen bir ayaklanmada, kalan mahkumlar gardiyanların ve SS personelinin çoğunu öldürdü. Birkaç yüz mahkum kaçtı; yaklaşık yüz kişi hemen yeniden yakalandı ve öldürüldü. Kaçmayı başaranların bir kısmı bölgede faaliyet gösteren partizan birimlerine katıldı. Kamp, Aralık 1943'te dağıtıldı.

Naziler ayrıca Romanları (Çingeneleri) "asosyal" ve "suçlular" olarak hedef aldı. 1935'e gelindiğinde, etnik Almanlardan uzakta özel kamplara hapsedildiler. Himmler, 1938'de "Çingene sorununun" "ırk" tarafından belirleneceğini söylediği bir emir yayınladı. Himmler, Romanların aslen Aryan olduğuna ancak karma bir ırk haline geldiğine inanıyordu; sadece "ırksal açıdan saf" olanların yaşamasına izin verilecekti. Himmler, 1939'da binlerce Çingenenin Dachau toplama kampına gönderilmesini emretti ve 1942'de tüm Romanların Auschwitz toplama kampına gönderilmesini emretti.

Himmler, milyonlarca kurbanın öldürülmesini haklı çıkarmak için ırkçı Nazi ideolojisine olan derin inancını kullanan Holokost'un ana mimarlarından biriydi. Longerich, Hitler, Himmler ve Heydrich'in Holokost'u Nisan-Mayıs 1942'deki yoğun toplantılar ve alışverişler döneminde tasarladıklarını tahmin ediyor. Naziler, Polonyalı entelektüelleri öldürmeyi ve Genel Hükümetteki Alman olmayanları ve fethedilen bölgeleri dördüncü sınıf eğitimiyle sınırlamayı planladı. Ayrıca, Almanya'da ırksal olarak saf Kuzey Aryanlarından oluşan bir usta ırkı yetiştirmek istediler. Bir agronomist ve çiftçi olarak Himmler, insanlara uygulamayı önerdiği seçici ıslahın ilkelerini biliyordu.

Barış Arayışı ve Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

1944'ün kış aylarında Himmler'in Waffen-SS birliği tam 910.000 (dokuz yüz on bin) ve Allgemeine-SS ile birlikte sadece kâğıt üzerinde toplam 2.000.000 (iki milyon) üyeye sahipti. Buna rağmen 1945 yılının ilkbaharında, özel doktoru ve masörü Felix Kersten ve SS generali ve Abwehr Yabancı İstihbarat Şefi Walter Schellenberg ile yaptığı tartışmaların ardından hayatını adadığı Almanya'nın zaferinden kuşku duymaya başladı. Nasyonal sosyalist rejimin hayatta kalmasını Birleşik Krallık ve Birleşik Devletler ile yapacağı barış görüşmelerine bağladı. Sonuç olarak, General Schellenberg'in de teşvikiyle ^[1] İsveçli diplomat Kont Folke Bernadotte ile Danimarka sınırında bulunan Lübeck'teki İsveç konsolosluğunda doğrudan görüştü. Kendisini Almanya'nın geçici lideri olarak temsil ederek, Hitler'in önümüzdeki birkaç gün içinde öleceğini iddia etti. Himmler'in planı batıda barışı sağlamak; ardından Sovyetler Birliği ve Birleşik Devletleri'nin, Wehrmacht'ın kalan güçleriyle savaşmasını izlemekti. Bernadotte, Himmler'den teklifini yazılı hale getirmesini istedi ve Himmler'e bunu zorunlu kıldı.

27 Nisan'da Himmler'in, Berlin'de genel merkezinde bululnan SS temsilcisi Hermann Fegelein, kaçmaya hazırlanırken sivil kıyafetler içinde yakalandı, tutuklandı ve Führerbunker'e geri getirildi.

28 Nisan akşamı BBC, Himmler'in Batı Müttefikleri ile müzakere girişimleri hakkında bir Reuters haber raporu yayınladı. Hitler; uzun zamandır Himmler'in sadakat açısından Joseph Goebbels'den sonra ikinci olduğunu düşünüyordu, Himmler'e "sadık Heinrich" (Almanca: der treue Heinrich) takma adını vermişti. Adolf Hitler bu olayları duyunca, bu apaçık ihanet karşısında öfkeye kapıldı ve Himmler'in gizli görüşmelerinin şimdiye kadar bildiği en kötü ihanet olduğunu söyledi. Himmler'i vatan haini olarak ilan etti, intihar etmeden bir gün önce Himmler'in bütün yetkilerini ve rütbelerini aldı. Hitler, Himmler'in tutuklanmasını emretti. Fegelein ise mahkemeye çıkarıldı ve vurularak infaz edildi. Hitler'in ardından, kariyeri boyunca Himmler'le birçok kez karşı karşıya gelen Joseph Goebbels Şansölye oldu. Ayrıca Hermann Göring de Hitler tarafından vatan haini ilan edildi. Himmler; bu olaylar yaşanırken, Reichsführer-SS (SS Lideri), Alman Polis Şefi, İçişleri Bakanı, Volkssturm Komutanı (Nazi Almanyası'nın son aylarında savaşan birliklerden biri), Vatan Ordusu Komutanı ve Almanya Hükûmet Temsilcisi rütbelerine sahipti.

Kont Bernadotte ile yaptığı görüşmeler sonuç vermedi. Berlin'e de dönemeyeceği için Plön yakınlarında batı bölgesinin kuzeyinde savaşan ve o zaman bütün Alman kuvvetlerinin komutanı olan Amiral Karl Dönitz'e katıldı. Fakat Dönitz, Himmler'i derhal yanından uzaklaştırdı ve kendisine Alman hükûmetinde yeri olmadığını söyledi.

Hayatta kalma çabalarını sürdürmeye devam ediyordu. Son çare olarak Birleşik Devletler'e iltica etmeye kalktı. General Dwight Eisenhower'ın karargahıyla temasa geçti ve NSDAP lideri olarak mahkemeye çıkarılmaması halinde bütün Almanya'yı Müttefiklere teslim edeceğini söyledi. Himmler'in akli dengesinin durumu Eisenhower'a yaptığı başvuruda savaş öncesi Almanya'da polis şefi olmak istediğini ve Eisenhower'a Hitler selamı mı vermesi gerektiğini yoksa elini mi sıkması gerektiğini sormasıyla anlaşıldı. Eisenhower, savaş suçlusu olarak ilan edilen Himmler ile herhangi bir şekilde muhatap olmayı reddetti.

Eski meslektaşları tarafından reddedilmesi ve Müttefikler'in kellesini istemesi Himmler'i çıkmaza sokmuştu. Çaldığı her kapı suratına kapanan Himmler, Danimarka sınırındaki Dönitz hükûmetinin başkenti Flensburg'da 21 Mayıs'a kadar dolandı durdu. Tutuklanmaktan kurtulmak için, kendisinin Gizli Ordu Polis Şefi olduğunu gizledi ve adını Heinrich Hitzinger olarak değiştirdi. Hiç kesmediği bıyığını tıraş etti ve sol gözüne de bant taktı. Üstüne de askeri üniforma giydi. Bundan sonraki tek planı Bavyera'ya dönebilmekti. Sınırlardan geçebilmek için sahte evraklar düzenledi ve yanına 11 SS Subayını alarak grup halinde yola koyuldular. Friedrichskoog'dan 11 Mayıs'ta güneye doğru yöneldi. Neuhaus'a geldiklerinde grup ayrıldı. 21 Mayıs tarihinde Himmler ve iki yardımcısı, eski Sovyet savaş esirlerinin tarafından kurulmuş bir kontrol noktasında durduruldu ve gözaltına alındı. Evrakların incelenmesi sonucu sahte oldukları anlaşılmıştı. Takip eden iki gün içinde, birkaç kampa taşındı^[2] ve 23 Mayıs'ta, Lüneburg yakınlarındaki İngiliz 31. Sivil Sorgulama Kampına getirildi.^[3] Nöbetçi subayı Yüzbaşı Thomas Selvester onu rutin bir sorgulamaya aldı. Himmler kim olduğunu itiraf etti ve Selvester mahkumun üzerini arattı. Himmler, İkinci İngiliz Ordusu'nun Lüneburg'daki karargahına götürüldü ve burada bir doktor tarafından tıbbi muayene yapıldı. Himmler daha sonra Nürnberg'de NSDAP liderlerinin yargılanacağı mahkemeye gönderilmek üzere hazırlandı. Karargahta üzerindeki elbiseler çıkartıldı, arandı. Elbisesinin içinde herhangi bir zehir saklamış olması ihtimaline karşı üstüne bir İngiliz askeri elbisesi giydirildi. Ama araştırma iyi yapılmamıştı. Himmler ağzındaki bir boşlukta potasyum siyanür kapsülü saklamıştı. Doktor Himmler'in ağzının içini incelemeye çalıştı, ancak mahkum ağzını açmaya isteksizdi ve başını salladı. Himmler hemen ağzındaki siyanürü ısırdı ve yere yığıldı. 12 dakika içinde öldü.^[4][5] Midesi yıkandığı ve kusturulduğu halde kurtarılamadı. Bu siyanür kapsülleri SS subaylarının dişlerinin içine Holokost'tan önce yerleştirilmişti. Takma dişin içinde bulunan kapsül herhangi olağanüstü bir durumda intihar edebilmeleri için hazır bulunuyordu. Himmler'in son sözleri "Ich bin Heinrich Himmler!" (Ben Heinrich Himmler!) oldu. Hemen ardından Himmler'in cesedi Lüneburg yakınlarında işaretsiz bir mezara defnedildi. Himmler'in mezarının yeri günümüzde de bilinmiyor.^[6]

Ölümünün ardından[değiştir | kaynağı değiştir]

Himmler'in intiharının ardından bazı iddialar ortaya sürüldü. Lüneburg'da intihar edenin Himmler olmadığı fakat ona çok benzeyen birinin Himmler için intihar ettiği iddia edildi. Daha sonra ODESSA (Organisation der ehemaligen SS-Angehörigen) (Eski SS Üyeleri Derneği) tarafından daha değişik ifadeler ortaya atıldı ve iddialar ilginç bir boyuta ulaştı. ODESSA'ya göre Himmler, Waldviertel yakınlarındaki ufak bir köy olan Strones'a kaçmıştı. Burası Alois Hitler'in doğum yeri olan Avusturya'da Viyana'nın kuzeyinde kalan bir yerdi. Buraya yerleştikten sonra sürgün edilen ve tekrar doğan bir SS birliğini yönettiği iddia edildi.

Himmler'in değil de bir ikizinin intihar ettiği iddiası Hugh Thomas tarafından 2001'de piyasaya sürülen SS-1: The Unlikely Death of Heinrich Himmler (SS-1 Heinrich Himmler'in Şüpheli Ölümü) kitabında da yer buldu. Ayrıca kanıtlı bir şekilde. Thomas, Himmler'in otopsi kayıtlarının detaylı bir şekilde eksiksiz raporuna ulaştı. Bu raporda cesedin kulaklarındaki kıla kadar detaylar yazılmıştı. Himmler'in çocukluğunda eskrim yaparken yaralandığı, sol yanağının altındaki belirgin yara izinden bahsedilmemişti. Aynı zamanlarda piyasaya sürülen ve Amerikalı nasyonal sosyalizm ve Üçüncü Reich yazarı Joseph Bellinger'ın kaleme aldığı "Himmler's Death" (Himmler'in Ölümü) kitabı, bu iddialara başka bir boyut kazandırdı. Teoriye göre Himmler, İngiliz ordusu tarafından 1945 yılının Mayıs ayında suikaste uğradı.

Martin Allen'in kitabı "Himmler's Secret War" (Himmler'in Gizli Savaşı) da İngiliz arşivlerinden yola çıkarak buna benzer iddialarda bulundu. David Irving de Himmler'in İngiliz soruşturmacılar tarafından dövülerek öldürüldüğünü ve ayrıca dövüldükten sonra burnunun da kırıldığını iddia etti.

Hitler ile ilişkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

SS ve daha sonra Reichsführer-SS komutasında ikinci sırada olan Himmler, SS askerlerini koruma olarak ayarlamak için Hitler ile düzenli temas halindeydi;^[7] Himmler, iktidarın ele geçirilmesine giden yıllarda Nazi Partisi'nin politika belirleme kararlarına dahil değildi.^[8] 1930'ların sonlarından itibaren SS, diğer devlet kurumlarının veya hükûmet dairelerinin kontrolünden bağımsızdı ve yalnızca Hitler'e rapor verdi.^[9]

Hitler'in liderlik tarzı, astlarına çelişkili emirler vermek ve onları görev ve sorumluluklarının diğerlerininkilerle örtüştüğü konumlara yerleştirmekti. Bu şekilde Hitler, kendi gücünü pekiştirmek ve maksimize etmek için astları arasında güvensizliği, rekabeti ve çatışmayı besledi. Kabinesi 1938'den sonra hiç toplanmadı ve bakanlarının bağımsız bir şekilde toplantı yapmasını önledi.^[10][11] Hitler tipik olarak yazılı emirler vermez, bunları toplantılarda veya telefon görüşmelerinde sözlü olarak verirdi; ayrıca Martin Bormann'ında emirleri vardı.^[12] Bormann, bilgi akışını ve erişimi kontrol etmek için Hitler'in sekreteri konumuna geçti.^[13]

Hitler, Führerprinzip 'i destekledi ve uyguladı. İlke, tüm astlarının üstlerine mutlak itaatini gerektiriyordu; bu nedenle Hitler, hükûmet yapısını zirvede kendisi -yanılmaz lider- olarak piramitin en tepesinde gördü.^[14] Dolayısıyla Himmler, kendisini Hitler'e boyun eğme konumuna girdi ve kayıtsız şartsız ona itaat etti.^[14] Ancak, diğer üst düzey Nazi yetkilileri gibi, bir gün Reich'ın lideri olarak Hitler'in yerine geçme arzusu vardı.^[15][16] Himmler, Albert Speer'i hem Reich yönetiminde hem de Hitler'in potansiyel halefi olarak özellikle tehlikeli bir rakip olarak görüyordu.^[17] Speer, Himmler'in yüksek rütbeli SS-Oberstgruppenführer teklifini, Himmler'in hizmetine gireceğini ve Himmler'in silah üretiminde söz sahibi olmasına izin vermesini gerektireceğini düşündüğü için reddetti.^[18]

Hitler, Himmler'in mistik ve sözde dini çıkarlarını "saçma" olarak nitelendirirdi.^[19] Himmler, Hitler'in yakın çevresinin bir üyesi değildi; iki adam çok yakın değildi ve birbirlerini nadiren sosyal olaylarda görüyorlardı.^[20][10] Himmler neredeyse sadece diğer SS üyeleriyle sosyalleşirdi. Koşulsuz sadakati ve Hitler'i memnun etme çabaları, ona der treue Heinrich ("sadık Heinrich") takma adını kazandırdı. Savaşın son günlerinde, Hitler'in Berlin'de ölmeyi planladığı anlaşıldığında, Himmler kendini kurtarmaya çalışmak için uzun süredir Hitler'den ayrılmıştı.^[21]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

• Nazi İmparatorluğu - William L. Shirer. İnkılap Kitabevi.

Vikipedi'nin kardeş projelerinden hakkında daha fazla bilgi edinin
	Commons'ta dosyalar
	Vikisöz'de alıntılar

Askerî görevi
Önce gelen: Erhard Heiden	SS Reich Lideri 1929–1945	Sonra gelen: Karl Hanke