Emilia Fox

Emilia Fox

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Emilia Fox
Emilia Fox.jpg
Fox 2011'de
Doğum Emilia Rose Elizabeth Fox
31 Temmuz 1974 (1974-07-31) (46 yaşında)
Hammersmith, Londra, İngiltere
İkamet Londra, İngiltere
Eğitim Oxford St Catherine's Koleji
Meslek Oyuncu
Etkin yıllar 1995–günümüz
Televizyon Rebecca
Randall and Hopkirk (Deceased)
Silent Witness
Consuming Passion
Gunpowder, Treason & Plot
The Virgin Queen
Merlin
Delicious
Evlilik
Jared Harris
(e. 2005; b. 2010)
Partner(ler) Jeremy Gilley (2010–2011)
Çocuk(lar) 1
Akraba(lar) Edward Fox (babası)
Joanna David (annesi)
Aile Robin Fox ailesi
Ödüller Flaiano Film Festivali: En İyi Kadın Oyuncu dalında
2003 Prendimi l'anima adlı yapımla – Sabina Ödülü

Emilia Rose Elizabeth Fox[1][2] (d. 31 Temmuz 1974), Tanınmış İngiliz oyuncu.[3][4][5] Oyuncu çift Edward Fox ve Joanna David'in kızıdır. Özel ajan Nikki Alexander rolünü canlandırdığı televizyon dizisi Silent Witness ile bilinir. Ayrıca sinema sektöründe ses getirmiş filmler Pride & Prejudice ve The Pianist 'te yer almıştır. Ana dili İngilizce yanında oyuncu Almanca ve Fransızca konuşabilmektedir.[6][7][8]

Seçme filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Barratt, Nick (26 Mayıs 2007). "Family Detective". The Telegraph. Londra. 26 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 
  2. ^ "Emilia Fox Biography". Advameg, Inc. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 
  3. ^ "Women at Oxford". University of Oxford. 12 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2011. 
  4. ^ "Emilia Fox". The Genealogist. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 
  5. ^ Who Do You Think You Are?, BBC TV series, episode with Emilia Fox, first broadcast September 2011
  6. ^ "Emilia Fox: A long line of theatrical Emila used to be a childminder in her spare time before taking up acting ancestors..." The Genealogist. 20 Eylül 2011. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 
  7. ^ The Observer Review, p.2, 1 February 2009
  8. ^ Cadwalladr, Carole (19 Mart 2008). "It's the clever way to power – part 2". The Guardian. Londra. 9 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Benzer Makaleler