Edat

Edat

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Edat veya ilgeç; farklı tür ve görevdeki kelimeler ve kavramlar arasında anlam ilgisi kurmaya yarayan yardımcı kelime. Edatların tek başına anlamı yoktur; diğer kelimelerle birlikte, cümle içinde görev kazanır.[1]

Bazı kaynaklarda ünlemler ve bağlaçlar da edat kabul edilir.[1][2] Bu yazıda ünlemler ve bağlaçlar ele alınmayacak, sadece bahsi geçen kaynaklarda son çekim edatları olarak adlandırılan edatlar ele alınacaktır. Türkçede kullanılan başlıca edatlar şunlardır:

Edatlardan önce gelen hâl ekleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Edatlar iliştirildikleri isimlerin yalın hâlleriyle veya ismin diğer hâlleri ile birlikte kullanılabilir. Bu kullanımlardan bazıları ekli hâlleri ile Türkçeye yerleşmiştir ve bazı edatlar her zaman ilgili hâl ekinin ardından kullanılır. Bunlara örnek olarak "-den ötürü", "-e dek", "-den öte", "-e doğru" verilebilir:

İşlevlerine göre edatlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Başkalık edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Başka, gayrı, özge gibi[3] başkalık bildiren edatlardır.

Benzerlik edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gibi benzerlik bildiren edattır.[3]

Hâl edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Göre, nazaran, dâir, rağmen gibi edatlardır.[3]

Miktar edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kadar kelimesidir.[3] Yer ve yön edatı olan "kadar" ile karıştırılmamalıdır.

Sebep edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

İçin, üzere, dolayı, ötürü, nâşi, diye gibi sebep bildirmede kullanılan edatlardır.[3]

Vasıta ve beraberlik edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

İle kelimesidir.[3] İle edatı -le şeklinde ek biçiminde de yazılabilir. Birkaç farklı kullanımı vardır.

İşin, fiilin, hangi araçla (vasıtayla) yapılacağını, yapıldığını bildirir:

İşin, fiilin kimle yapıldığını, yapılacağını bildirir:

İşin, fiilin nasıl yapıldığını, yapılacağını bildirerek durum zarfı oluşturabilir:

İşin, fiilin nedenini bildirerek edat tümleci olabilir:

"İle" edatı, bağlaç olan "ile" kelimesiyle karıştırılmamalıdır. Bağlaç olan "ile", "ve" anlamına gelir:

Türkçenin bazı ağızlarında "birle" kelimesi "ile" anlamında kullanılır ve vasıta edadıdır:[3]

Yer ve yön edatları[değiştir | kaynağı değiştir]

Değin, dek, doğru, kadar, karşı, yan gibi yer veya yön bildiren edatlardır.[3]

Zaman edatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Beri, önce, evvel, sonra gibi zaman bildiren edatlardır.[3]

Edatların cümlede diğer görevlerde kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Edat olarak kullanılan bazı kelimeler cümlede başka görevlerde de kullanılabilirler:

Cümledeki diğer kelimelerle birlikte sıfat veya zarf öbeği oluşturabilirler:

Başka kelimelerle birlikte özne veya yüklem görevinde de kullanılabilirler:

Diğer dillerde[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkî dillerde[değiştir | kaynağı değiştir]

"tirkelme", Uygur Türkçesi

"artınçı", Tuva Türkçesi

"şılav", Kazak Türkçesi.-

"tatak", Çuvaş Türkçesi.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ama, fakat, lakin" anlamında kullanıldığında bağlaçtır.
  2. ^ "Ve" anlamında kullanıldığında bağlaçtır.
  3. ^ "Ama, fakat, lakin" anlamında kullanıldığında bağlaçtır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Ergin 313
  2. ^ Edatlar 10 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkçeciler.com
  3. ^ a b c d e f g h i Ergin 319

Literatür[değiştir | kaynağı değiştir]

Benzer Makaleler