Dilek kipi

Dilek kipi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Örnekler
dinleyin (emir)
okumalıyız (gereklilik)
yazayım (istek)
düşünsen (dilek-şart)

Dilek kipleri veya tasarlama kipleri[1]; Türkçede fiillerin gereklilik, istek, dilek, şart veya emir bildiren hallerinden her biri. Optatif olarak da bilinir. Bu kiplerde "zaman" ifadesi yoktur.[1] Türkçede dört dilek kipi vardır:

Fiil çekiminde, dilek kip eklerinden sonra varsa şahıs ekleri gelir.

Dilek-şart kipi[değiştir | kaynağı değiştir]

Dilek-şart kipi -se eki ile oluşturulur. Ayrıca Dilek-koşul kipi, şart kipi veya koşul kipi olarak da bilinir.

Dilek-şart kipinin başlıca iki çeşit kullanımı vardır. İlk kullanımda eylemin gerçekleşmesinin bir koşula bağlı olduğunu belirtir. Bu tür kullanımda ek, genellikle yan cümleciğin yükleminde bulunur.

Dilek-şart kipi aynı zamanda dilek veya rica belirtmek için kullanılır:

Bütün dünya buna inansa
Bir inansa
Hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuza - Şenay

Dilek-şart eki almış fiil arka arkaya iki kez kullanılırsa "büyük ihtimâlle" veya "sadece" anlamı verir:

Ek-fiilin şartı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sadece fiillerin dilek-şart kipi vardır. İsim soylu sözcüklerden yüklem yapmak ve onlara şart anlamı katmak için ise "-se" ek-fiili (şart eki) kullanılır:

Bileşik zamanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dilek-şart kipi bileşik zamanlı fiil yapmakta da kullanılır:

Dilek-şart kipinin şartı (fiil+se+se) yoktur.[2]

Ek-fiilin şartı da bileşik zamanlı fiil yapmakta kullanılır:

Genellikle hitaplarda kullanılan "gel+se+n+e", "bak+sa+nız+a" gibi kelimelerde emir ve istek arası bir ifade bulunur.[3]

"İse" bağlacı[değiştir | kaynağı değiştir]

Dilek-şart kipi, "ise" bağlacı ile karıştırılmamalıdır. Dilek-şart kipi fiillerden sonra gelir. İse bağlacıysa isim soylu sözcüklerden sonra gelir ve "de" bağlacına benzer şekilde ve genellikle "diğerlerinden farklı olarak" anlamında kullanılır:

Yukarıdaki örneklerde görüleceği üzere dilek-şart kipi eki olan -se fiilden ayrı yazılamaz; ise bağlacını ise ayrı bir kelime halinde yazmak mümkündür.

"İse" bağlacı, ek-fiilin şartı ile karıştırılmamalıdır:

Ek-fiilin şartı, "ise" bağlacı gibi ayrı yazılabilir:[4]

Emir kipi[değiştir | kaynağı değiştir]

Fiilin yapılmasını emretmek amacıyla kullanılır. Kip eki yoktur. Birinci şahıslar (ben ve biz) için çekimi yoktur.[5] İkinci tekil şahıs (sen) için eksiz şekilde (fiil kökü veya gövdesi halinde) kullanılır:[5]

Diğer şahıslar için (siz, o, onlar) çekimli olarak kullanılır:[5]

Emir kipinde fiil sonuna şu ekler getirilir:

1. tekil (ben) 2. tekil (sen) 3. tekil (o) 1. çoğul (biz) 2. çoğul (siz) 3. çoğul (onlar)
çekimi yok eksiz -sin çekimi yok -in -sin(ler)
- gel gelsin - gelin gelsin(ler)

Gereklilik kipi[değiştir | kaynağı değiştir]

Gereklilik, tavsiye ve bazen de zorunluluk bildirir. -meli eki ile oluşturulur:

1. tekil (ben) 2. tekil (sen) 3. tekil (o) 1. çoğul (biz) 2. çoğul (siz) 3. çoğul (onlar)
Kip ve şahıs ekleri -meli+(y)+im -meli+(s)+in -meli -meli+(y)+iz -meli+siniz -meli+(ler)
Örnekler yazmalıyım yazmalısın yazmalı yazmalıyız yazmalısınız yazmalı(lar)

İstek kipi[değiştir | kaynağı değiştir]

-e ve -a eki ile oluşturulur. Konuşmacı/yazar tarafından kipin kullanıldığı eylemin gerçekleşmesinin arzulandığını belirtir.

Bazen istekten ziyade niyet veya plan bildirir:

İstek kipinde fiile -şahıs ekiyle birlikte- şu ekler eklenir:

1. tekil (ben) 2. tekil (sen) 3. tekil (o) 1. çoğul (biz) 2. çoğul (siz) 3. çoğul (onlar)
-e+(y)+im -e+(s)+in -e -e+lim -e+(s)+in+iz -e veya -e+ler
geleyim gelesin gele gelelim gelesiniz geleler

Türkçenin eski devirlerinde ve modern Türkçede halk ağzında 1. tekil şahsın -e+m, 2. tekil şahsın -e+n ve 1. çoğul şahsın -e+k eki aldığı da görülür.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Prof Dr. Muharrem Ergin. Üniversiteler için Türk Dili. sf 296. Bayrak Yayınevi. İstanbul. 2009.
  2. ^ Şart bileşik zamanı 10 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkceciler.com. Erişim: 5 Kasım 2012.
  3. ^ Prof Dr. Muharrem Ergin. Üniversiteler için Türk Dili. sf 303. Bayrak Yayınevi. İstanbul. 2009.
  4. ^ Ankara Üniversitesi Yayınları
  5. ^ a b c Emir kipi 16 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yenimakale.com. Erişim: 16 Ekim 2012

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]


Benzer Makaleler