CEV Kupası

CEV Kupası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Başlığın diğer anlamları için Cev Kupası sayfasına bakınız.
CEV Kupası
Güncel sezon/turnuva:
2020-2021
Ülke CEV üyesi ülkeler
Kıta Avrupa
Konfederasyon CEV
Kuruluş 1972
Takım Sayısı 36
Uluslararası Kupalar CEV Şampiyonlar Ligi
CEV Challenge Kupası
Son Şampiyon Rusya VC Dynamo Moscow (4)
En Başarılı Takım Rusya VC Dynamo Moscow (4)
Resmî site cev.eu/

Avrupa Erkekler CEV Kupası, CEV'e üye ülke takımlarının katıldığı voleybol turnuvasıdır. 1972'den 2000'e kadar CEV Kupa Galipleri Kupası adı altında düzenlenmiştir. 2000'de turnuvanın ismi CEV Top Teams Cup ve 2007'de en son hali olan CEV Kupası olmuştur. Eski CEV Kupası'nın adı da CEV Challenge Kupası olmuştur. 2008 yılına kadar Avrupa'nın üç numaralı kupası iken, bu yıldan itibaren iki numaralı kupa olmuştur. Konfederasyon Kupası olarak da bilinir.

CEV Kupası Şampiyonları[değiştir | kaynağı değiştir]

CEV Kupa Galipleri Kupası[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Final
Şampiyon Maç Sonucu Finalist
1972/1973 Sovyetler Birliği Zvezda Vorochilovgrad MacaristanCsepel SC
1973/1974 Sovyetler Birliği Elektrotechnika Riga Sovyetler Birliği Zvezda Vorochilovgrad
1974/1975 Sovyetler Birliği Elektrotechnika Riga Bulgaristan Levski Sofia
1975/1976 Bulgaristan VC CSKA Sofia Çekoslovakya Cervena Hvezda Bratislava
1976/1977 Sovyetler Birliği Elektrotechnika Riga RomanyaSteaua Bucureşti
1977/1978 Çekoslovakya Aero Odolena Voda Polonya AZS Olsztyn
1978/1979 RomanyaDinamo Bucureşti Bulgaristan Levski Sofia
1979/1980 İtalya Panini Modena Yunanistan Panathinaikos VC
1980/1981 Çekoslovakya Cervena Hvezda Bratislava RomanyaSteaua Bucureşti
1981/1982 Sovyetler Birliği Avtomobilist Leningrad Bulgaristan Levski Sofia
1982/1983 Sovyetler Birliği Avtomobilist Leningrad İtalya Klippan Torino
1983/1984 İtalya Klippan Torino İspanya Portol Son Amar Palma
1984/1985 Sovyetler Birliği VC Dynamo Moscow Bulgaristan Levski Sofia
1985/1986 İtalya Panini Modena RomanyaSteaua Bucureşti
1986/1987 İtalya Tartarini Bologna Bulgaristan Levski Sofia
1987/1988 İtalya Maxicono Parma İtalya Tartarini Bologna
1988/1989 İtalya Maxicono Parma Bulgaristan Levski Sofia
1989/1990 İtalya Maxicono Parma İtalya Sisley Treviso
1990/1991 İtalya Eurostile Montichari Sovyetler Birliği Avatomobilist Leningrad
1991/1992 İtalya Eurostile Montichari İtalya Mediolanum Milano
1992/1993 İtalya Mediolanum Milano Fransa AS Cannes
1993/1994 İtalya Sisley Treviso İtalya Mediolanum Milano
1994/1995 İtalya Daytona Modena İspanya Numancia Soria
1995/1996 Yunanistan Olympiacos Piraeus 3-2 Almanya Bayer Wuppertal
1996/1997 İtalya Alpitour Traco Cuneo 3-0 Yunanistan Olympiacos Piraeus
1997/1998 İtalya Alpitour Traco Cuneo 3-1 Yunanistan Olympiacos Piraeus
1998/1999 Fransa AS Cannes İtalya Alpitour Traco Cuneo
1999/2000 Fransa Paris Volley 3-1 İtalya Alpitour Traco Cuneo

CEV Top Teams Cup[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Final
Şampiyon Maç Sonucu Finalist
2000/2001 Portekiz SC Espinho 3-2 Rusya UEM-Izumrud Ekaterinburg
2001/2002 Belçika Knack Roeselare 3-1 Portekiz SC Espinho
2002/2003 Hollanda Piet Zoomers Apeldoorn 3-1 Ukrayna Lokomotyv Kharkiv
2003/2004 Ukrayna Lokomotyv Kharkiv 3-1 RomanyaDeltacons Tulcea
2004/2005 Yunanistan Olympiacos Piraeus 3-0 Hollanda Ortec Nesselande Rotterdam
2005/2006 İtalya Copra Piacenza 3-2 İspanya Portol Son Amar Palma
2006/2007 SlovenyaAutocommerce Bled 3-2 İtalya Cimone Modena

CEV Kupası[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Final
Şampiyon Maç Sonucu Finalist
2007/2008 İtalya Roma Volley[1] 3-0 Belçika Noliko Maaseik
2008/2009 Rusya Lokomotiv Belgorod[2] 3-1 Yunanistan Panathinaikos
2009/2010 İtalya Bre Banca Lannutti Cuneo[3] 3-1 Rusya Iskra Odintsovo
2010/2011 İtalya Sisley Treviso 2-3 ve 3-1 Polonya Zaksa Kędzierzyn-Koźle
2011/2012 Rusya VC Dynamo Moscow 3-2 ve 3-2 Polonya Asseco Resovia Rzeszów
2012/2013 Türkiye Halkbank 3-2 ve 3-2 İtalya Andreoli Latina
2013/2014 Fransa Paris Volley 0-3 ve 3-1 (altın set 15-8) Rusya VK Nizhny Novgorod
2014/2015 Rusya VC Dynamo Moscow 3-1 ve 1-3 (altın set 15-12) İtalya Energy T.I. Diatec Trentino
2015/2016 Almanya Berlin Recycling Volleys 3-2 ve 3-0 Rusya Gazprom-Yugra
2016/2017 Fransa Tours VB 0–3, 3–1 (altın set 15-13) İtalya Trentino Diatec
2017/2018 Rusya Lokomotiv Belgorod 3–0 ve 3–2 Türkiye Ziraat Bankası
2018/2019 İtalya Diatec Trentino 3–0 ve 3–2 Türkiye Galatasaray
2019/2020 Koronavirüs salgını nedeniyle sezon iptal edildi.
2020/2021 Rusya VC Dynamo Moscow 3–2 ve 3–1 Rusya VC Zenit Saint Petersburg

Şampiyonluğun kulüplere göre dağılımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Takım Şampiyonluk Finalistlik Şampiyonluk yılları Finalistlik yılları
Rusya VC Dynamo Moscow
4
–
1985, 2012, 2015, 2021 –
İtalya Bre Banca Lannutti Cuneo
3
2
1997, 1998, 2010 1999, 2000
İtalya Modena
3
1
1980, 1986, 1995 2007
Sovyetler Birliği Radiotechnican Riga
3
–
1974, 1975, 1977 –
İtalya Pallavolo Parma
3
–
1988, 1989, 1990 –
Yunanistan Olympiacos
2
2
1996, 2005 1997, 1998
Sovyetler Birliği Awtomobilist Leningrad
2
1
1982, 1983 1991
İtalya Sisley Treviso
2
1
1994, 2011 1990
İtalya Montichiari
2
–
1991, 1992 –
Fransa Paris Volley
2
–
2000, 2014 –
Rusya Lokomotiv Belgorod
2
–
2009, 2018 –
İtalya Gonzaga Milano
1
2
1993 1992, 1994
Sovyetler Birliği Zvezda Vorochilovgrad
1
1
1973 1974
Slovakya VKP Bratislava
1
1
1981 1976
İtalya Pallavolo Torino
1
1
1984 1983
İtalya Zinella Volley Bologna
1
1
1987 1988
Fransa AS Cannes
1
1
1999 1993
Portekiz SC Espinho
1
1
2001 2002
Ukrayna Lokomotiv Kharkiv
1
1
2004 2003
İtalya Diatec Trentino
1
–
2019 –
Bulgaristan CSKA Sofia
1
–
1976 –
Çek Cumhuriyeti Rudá Hvězda Praha
1
–
1978 –
RomanyaDinamo Bucureşti
1
–
1979 –
Belçika Knack Randstad Roeselare
1
–
2002 –
Hollanda Piet Zoomers Apeldoorn
1
–
2003 –
İtalya Copra Elior Piacenza
1
–
2006 –
SlovenyaACH Volley Bled
1
–
2007 –
İtalya M. Roma Volley
1
–
2008 –
Türkiye Halkbank
1
–
2013 –
Almanya Berlin Recycling Volleys
1
–
2016 –
Fransa Tours VB
1
–
2017 –
Bulgaristan Levski Sofia
–
6
– 1975, 1979, 1982, 1985, 1987, 1989
RomanyaSteaua Bucureşti
–
3
– 1977, 1981, 1986
Yunanistan Panathinaikos
–
2
– 1980, 2009
İspanya CV Pòrtol
–
2
– 1984, 2006
İtalya Trentino Diatec
–
2
– 2015, 2017
MacaristanCsepel
–
1
– 1973
Polonya AZS Olsztyn
–
1
– 1978
İspanya Ciudad del Medio Ambiente Soria
–
1
– 1995
Almanya SV Bayer Wuppertal
–
1
– 1996
Rusya Lokomotiv Yekaterinburg
–
1
– 2001
RomanyaDeltacons Tulcea
–
1
– 2004
Hollanda Ortec Nesselande
–
1
– 2005
Belçika Noliko Maaseik
–
1
– 2008
Rusya Iskra Odintsovo
–
1
– 2010
Polonya Zaksa Kędzierzyn-Koźle
–
1
– 2011
Polonya Asseco Resovia Rzeszów
–
1
– 2012
İtalya Andreoli Latina
–
1
– 2013
Rusya Guberniya Nizhniy Novgorod
–
1
– 2014
Rusya Gazprom-Yugra
–
1
– 2016
Türkiye Ziraat Bankası
–
1
– 2018
Türkiye Galatasaray
–
1
– 2019

Şampiyonluğun ülkelere göre dağılımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sıra Ülke Kazanan İkinci Toplam
1  İtalya 19 11 30
2  Sovyetler Birliği 7 2 9
3  Rusya 5 5 10
4  Fransa 4 1 5
5  Yunanistan 2 4 6
6  Çekoslovakya 2 1 3
7  Bulgaristan 1 6 7
8  Romanya 1 4 5
9  Türkiye 1 2 3
10  Hollanda 1 1 2
 Belçika 1 1 2
 Portekiz 1 1 2
 Almanya 1 1 2
 Ukrayna 1 1 2
15  Slovenya 1 – 1
16  Polonya – 3 3
17  İspanya – 3 3
18  Macaristan – 1 1

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ CEV. "ROMA Volley cruised to its first European title". 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2010. 
  2. ^ CEV. "BELGOROD is back to the top, Panathinaikos defeated 3:1 at the OAKA Indoor Hall". 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2010. 
  3. ^ CEV. "Bre Banca Lannutti CUNEO adds another trophy to the Italian tally". 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2010. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Benzer Makaleler