Ġgantija

Ġgantija

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Malta'daki Megalit Tapınaklar (Ġgantija, Ħaġar Qim, Mnajdra, Ta' Ħaġrat, Skorba, Tarxien)
UNESCO Dünya Mirası
Ggantija Temples (1).jpg
Konum Malta Malta
Kriter Kültürel: iv
Referans 132
Tescil 1980 (4. oturum)
Uzatma 1992
Bölge Avrupa

Ġgantija (Türkçe: Devin Kulesi), Malta'nın Gozo adasında megalitik bir Neolitik tapınak kompleksi. Ġgantija tapınakları, Malta'daki Megalit Tapınaklar'ın ilk yapılanıdır. Tapınakları yapanlar, iki Ġgantija tapınağını Neolitik Çağ'da (c. MÖ 3600-2500) tamamladılar. Yaklaşık 5500 yıllık olan kompleks, dünyanın en eski dini yapılarından biridir. Malta'nın diğer megalitik tapınakları ile birlikte UNESCO Dünya Miras Listesi'nde bulunur.

Tapınaklar büyük bir olasılıkla verimlilik için tapınmak için yapılmıştır ve arkeologlar duvarlardaki figürleri ve alanda bulunan heykelleri buna bağlamaktadırlar. Yerel bir inanışa göre, Ġgantija'yı dişi bir dev inşa etmiş ve tapınak olarak kullanmıştır.[1]

Tarifi ve mimarisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ġgantija'nın dış duvarı.

Ġgantija tapınakları, Xagħra Platosu'nun sonunda, güneybatıya dönük bir konumda bulunur. Bu megalitik anıt, aslında yan yana inşa edilmiş ve bir duvarla ayrılmış iki tapınaktan oluşmaktadır. Güneydeki tapınak daha büyük ve eskidir, yaklaşık MÖ 3600 yıllarına tarihlenmiştir. Aynı zamanda daha iyi korunmuştur. Planında beş adet yarım kubbe bulunur.

Kazılar ve bulunuşu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bölge sakinleri tapınağın varlığını çok öncelerden beri biliyordu. Jean-Pierre Houël, 18. yüzyılın sonlarında, henüz kazılar başlamadan, halktan aldığı bilgilere dayanarak tapınakların neredeyse tamamen doğru bir haritasını çizdi. 1827 yılında bölge enkazdan temizlendi. Buna rağmen topraklar ve kalıntılar, henüz kontrol edilemeden ortadan kayboldu. Şans eseri, Alman ressam Brochtorff, enkazın bir resmini çizmişti ve bu, enkaz kaldırılmadan önce tapınakların varlığına ilişkin bir kayıt oldu.

1827'den sonra, kazılar durdu. 1933 yılında hükûmet kamu yararı için alanı istimlak edinceye kadar, bölge özel mülk olarak kaldı. 1933, 1936, 1949, 1956-57 ve 1958-59 yıllarında bölgedeki harabeleri korumak ve araştırmak amaçlı arkeolojik çalışmalar yapıldı.

1980 yılında tapınaklar Dünya Mirasları listesine alındı. 1992 yılında, komite bu statüyü diğer megalitik tapınakları da kapsayacak biçimde genişletti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ De Soldanis. Gozo, Ancient and Modern, Religious and Profane, Book I. ss. sf. 86-88. 

Benzer Makaleler